Veertig jaar in het ambt

Vandaag is het precies veertig jaar geleden dat ik, op 18 december 1977, in het ambt van predikant werd bevestigd in een feestelijke dienst in Wijhe. Vanaf dat moment was ik in dienst van “de Grote Baas”, zoals ik het wel eens placht te noemen. Een prima werkgever, bij wie ik het uitstekend heb uitgehouden – de eerste 38 1/2 jaar in actieve dienst en nu in iets minder actieve dienst. Sinds mijn pensionering ga ik zo nu en dan voor in een dienst en ben ik van tijd tot tijd op stap in het kader van buitengewone visitaties (als er gedonder is in een gemeente, zeg maar, in de hoop daar enige rust te brengen of een (soms) drastische oplossing). Ik kijk terug op 40 mooie jaren, met werk waaraan ik altijd veel plezier heb beleefd. Alhoewel het, om maar eens een oude collega te citeren, het “een mooi ambt is, maar soms een hondenbaan”;  op de meest onmogelijke momenten kon de telefoon gaan en moest je op weg naar een sterfhuis of een crisissituatie. En in het begin van mijn loopbaan legde het maken van twee preken voor een zondag een behoorlijke druk op de week en het weekend. Vrije dagen schoten er nogal eens bij in en ik ging soms zelfs ’s nachts mijn bed nog wel eens uit om een inval voor de preek te noteren – tot Aly mij dat terecht verbood.
In die veertig jaren is het werk behoorlijk van kleur en accent verschoven. De terugloop in het kerkelijk leven en de rol van de kerk in de samenleving en in het leven van mensen droeg daar uiteraard aan mee. Wat vroeger vanzelfsprekend was, is dat nu bepaald niet meer. Ik benijd mijn huidige collega’s dan ook niet. Er wordt van hen veel uithoudingsvermogen, creativiteit en plooibaarheid verwacht om het in dit vak vol te kunnen houden.
Gelukkig mocht ik gezond blijven. Nooit een burn out en maar een enkele keer een paar weken ziek. Goede relaties met kerkenraden en collega’s. Kortom: goede jaren om op terug te kijken.
Zelf ben ik niet zo datum-vast, maar Aly is het uiteraard niet ontgaan dat het vandaag ‘de dag’ was. Vanmorgen hing mijn toga in de kamer en was er een speciale afdeling in de boekenkast ingericht, zoals op de foto is te bewonderen. We hebben het gepast gevierd en knopen er nog een uitje aan vast om samen te genieten van deze mijlpaal.