Slecht nieuws

Slecht nieuws brengen is één van de moeilijkste opdrachten die je als pastor kunt krijgen. Het komt er dan heel erg op aan. Je kunt het niet zomaar pardoes brengen, maar in het gesprek moet je de ander meenemen in je bericht en de ander uiteindelijk zelf de conclusie laten trekken.
Daarover las ik onlangs een leuk verhaal, nota bene in een thriller.
Een man, op vakantie in het buitenland, belt naar zijn broer om te horen hoe het thuis is. Zijn broer reageert heel direct op zijn vraag. “De kat is dood!” Hij is even stil, en zegt dan: “Dat moet je niet zo brengen, zo’n bericht.” Waarop zijn broer vraagt: “Hoe dan wel?”
“Nou, je moet het wat inleiden. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: de kat zat op het dak en kon er niet af komen. De buurman belde 112 en al snel kwam er een politieauto en de brandweer arriveerde met een ladderwagen. Een brandweerman kreeg de kat te pakken, nam de poes in zijn arm, maar toen hij de ladder afdaalde sprong de kat van zijn arm en viel naar beneden. Dat liep niet zo goed af. Poes werd snel naar de dierenkliniek gebracht en daar hebben vijf dierenartsen een uur hun best gedaan om hem te redden. Maar helaas… Poes is dood.”
“OK, ik denk dat ik het wel begrepen heb”, zei z’n broer. “Fijne vakantie verder!”
Een week later belde hij opnieuw naar huis. “Hoe is het daar?”
Het was even stil aan de andere kant van de lijn. Toen zei z’n broer: “Mama zat op het dak…”