Pastor – Do not shoot

Na zo’n 35 jaar het ambacht van predikant te hebben uitgeoefend kan ik vaststellen dat er heel wat is veranderd in de loop van die jaren. De plaats van de kerk in de samenleving is sterk veranderd; wekelijks worden er kerkgebouwen gesloten en jaarlijks verlaten tienduizenden de kerken. Dat hadden we ons 35 jaar geleden absoluut niet kunnen voorstellen! Toen ik afstudeerde deed ik dat samen met tientallen anderen die met hooggespannen verwachtingen aan het werk gingen. Nu zijn er nog maar twee universiteiten die de opleiding tot predikant in de PKN verzorgen en de toeloop is niet erg groot meer. Daarmee samenhangend is ook de ‘status’ van predikant veranderd. Eind 70er jaren van de vorige eeuw stelde het ambt nog wat voor; de predikant stond op hetzelfde maatschappelijke niveau als de dokter, de burgemeester en de notaris. Dat is verleden tijd. Tegenwoordig staat hij/zij op de maatschappelijke ladder gelijk aan de brandweerman! Die indruk had ik toch al wel eens, gezien het aantal binnenbrandjes dat in de kerk en de gemeente geblust moeten worden, zeker als het gaat over afstoten van kerkgebouwen tengevolge van de krimp. Het karakter van het werk is van “herder en leraar” verschoven naar manager, die als taak heeft de boel wat bij elkaar te houden, pogingen moet doen om jeugd weer bij de kerk te betrekken (meestal vruchteloze pogingen), en de krimp om te zetten in groei. De weinige advertenties die er nog gepubliceerd worden laten  profielschetsen zien met overspannen verwachtingen, die er haast om smeken tot een teleurstelling te leiden. Nee, het is niet altijd een gemakkelijk beroep in deze tijd; en ik vraag me af hoe het verder gaat met de positie van de predikant in kerk en maatschappij. Zal het ambt nog verder devalueren? Als de huidige trend doorzet, komt de predikant vanzelf terecht op het maatschappelijke niveau van de vuilnisman. Kan hij mooi het achtergebleven geloofsafval opruimen… En dan? Overbodig geworden?
Please, don’t shoot the pastor!!