Ge(g)ijzeld

Een paar dagen zijn we gegijzeld door de weersomstandigheden  – een vriendin noemde het “opgehokt zijn”. Om de deur uit te gaan moest je heel wat moed verzamelen. Enkele noodzakelijke boodschappen gingen vooraf door het schoonbikken van de autoramen (nee, krabben was niet voldoende met enkele millimeters ijs erop) en het glibberen vanaf ons huis tot we wat schoner plaveisel bereikten was een echt avontuur.
Maar nu lijkt er nu toch een kentering te zijn gekomen; het regent en je ziet de sneeuw en de ijslaag voor ons huis verschrompelen. We gaan weer normaler tijden tegemoet.
Ook de scholen gaan het gewone ritme weer oppakken na enkele dagen ijsvrij. Maar hoe moet het nu met de niet gegeven lesuren?
Een merkwaardig bericht daarover stond op internet: ene heer de Vos maakte een opmerking daarover die in mijn ogen niet zo slim was als zijn naam doet vermoeden. Hij stelde voor om maar eens een muziekles te laten vervallen terwille van een uurtje extra rekenen, dan zou de achterstand zo weer zijn ingehaald.
Volgens mij wordt zo de schade alleen maar vergroot! Rekenen leren de kinderen in het leven vanzelf wel, maar muziekles is onmisbaar voor hun culturele vorming. Als het nu nog om een gymnastiekles ging zou ik akkoord kunnen gaan, want de ‘verloren’ uurtjes werden door veel kinderen gevuld met sportieve ijspret op straat.
Beste meneer de Vos, zou u nog eens willen nadenken over de prioriteiten in het onderwijs?