Na mijn pensionering ben ik begonnen met een studie over het leven en werk van Bach. Ik had er eindelijk wat meer tijd voor om wat uitgebreider in die materie te duiken. Ik las heel wat boeken over Bach en zijn muziek. Na een aantal jaren kreeg ik de vraag of ik in het kader van de cursus ‘Theologie voor geïnteresseerden’ in Groningen drie hoorcolleges wilde verzorgen. Dat leek me wel leuk, dus ging ik op de uitnodiging in. Ik maakte een PowerPointpresentatie om mijn verhaal te ondersteunen, compleet met mooie foto’s en geluids- en filmfragmenten van uitvoeringen waarvan ik stukjes wilde laten horen. Ik overlegde van te voren met de organisatie over mijn wensen voor de presentatie. Ik heb te vaak meegemaakt dat er iets haperde; een beamer die niet starten wilde, een geluidsinstallatie die het niet deed, of een laptop die geen verbinding wilde leggen met de apparatuur omdat de juiste verbindingskabel ontbrak… Ik werd gerustgesteld: “Ja, hoor, het is geregeld met de conciërge, alles zal klaar staan. Je hoeft alleen maar een USB stick mee te nemen.” Omdat ik graag ‘op safe’ speel, had ik toch maar wat spullen meegenomen: de presentatie ook op de laptop, de kleine geluidsboxjes die normaal op mijn bureau staan, allerlei kabels en stekkers.
Toen het zover was, heerste corona. Ik was ruim op tijd aanwezig om alles uit te proberen: aansluiting van de USB stick met de presentatie, geluid en afstandsbediening. De hulpconciërge van dienst had niets doorgekregen. Hij kon de apparatuur voor de beamer en het geluid niet aan de praat krijgen. Ik zette mijn laptop dus maar aan het werk, sloot te geluidsboxjes aan en had beeld en geluid. Maar: een klein beeldscherm voor die grote afstand en mager geluid voor die ruimte. In de aula waar de cursus gepland was, zaten de deelnemers ver bij mij vandaan en ver uit elkaar. We hebben het er die eerste avond maar mee gedaan.
De tweede avond had ik aansluiting tussen de USB stick en de beamer. Maar het geluid uit de grote boxen in de zaal werkte niet. Ik hield mijn verhaal, de beelden kwamen over via de beamer, maar bij een filmfragment moest ik, zodra het filmpje in beeld verscheen, proberen zo nauwkeurig mogelijk tegelijk via de laptop het geluid van de kleine boxen starten zodat alles een beetje synchroon liep. Een spannende onderneming, maar het lukte.
De derde avond werkte alles probleemloos. De USB stick was deze keer voldoende. Afstandsbediening, goed beeld, prachtige geluidsweergave. De cursisten merkten op: “Nu horen we wat we de vorige avonden hebben gemist!” Desondanks hadden we drie leuke avonden, ook al was het twee keer behelpen. Hopelijk heb ik iets van mijn interesse voor Bach en liefde voor zijn muziek kunnen overbrengen.
Toen ik de cursus later nogmaals gaf in Roden was alles vanaf het begin prima in orde. Met dank aan onze onvolprezen Zwanny Kamp. Alle techniek voor elkaar: een zorg minder en heel wat meer ontspannenheid.