Bouwe Dijkstra

Een markant man is van ons heengegaan: Bouwe Dijkstra. Zondag 19 maart is hij overleden. We wisten al een tijdlang dat het eraan zat te komen; hij was al geruime tijd ziek. Nog niet zo lang geleden ontmoetten we elkaar voor het laatst tijdens een concert in de Oosterpoort van het Kings College Choir. Wij zaten vrij hoog in het “amfi”, en hij kwam langzaam naar boven lopen. Waar hij maar kon bleef hij even staan om een babbeltje te maken met een bekende. Bijna bovenaan zag hij ons zitten. “Het gaat niet zo gemakkelijk meer”, zei hij; “weinig lucht”. We praatten nog even door over deze fase in zijn leven. Hij vertelde dat hij onlangs nog een concert had gedirigeerd met een van ‘zijn’  jongenskoren. Hij had zich gerealiseerd dat het wel eens zijn laatste concert zou kunnen zijn geweest als dirigent, en dat had hem ontroerd. ‘Heb jij dat nou ook, dat je sneller geëmotioneerd raakt?’ Ik bekende dat dat wel een kwaaltje is bij het ouder worden: je wordt wat slapper op de zakdoek.
Met plezier denk ik terug aan de tijd dat we rond kerst en op andere momenten concerten bijwoonden van het Roder Jongenskoor onder leiding van Bouwe. Altijd weer een feest! Bouwe heeft Roden op muzikaal gebied zeker mede op de kaart gezet; naast de Vrijbuiter is het koor een van de belangrijkste handelsmerken van ons dorp geworden.
Enkele keren heb ik met hem mogen samenwerken in een dienst. Een daarvan zal ik niet gemakkelijk vergeten: een Evensong op de memorabele datum 2 juli 2000: de finale van het WK voetbal. Op de orde van dienst had Bouwe laten afdrukken “Evensong before the match”. Helaas was Nederland gestrand in de halve finale, maar dat was nog nog niet bekend toen de liturgie werd gedrukt.
Voordat de Evensong begon namen we samen in de kerkenraadskamer nog even de teksten door die ik solo moest zingen bij de gebeden. Bouwe was niet helemaal tevreden met mijn uitspraak. “Je hebt zeker veel Amerikaanse soaps gezien”, was zijn commentaar. Zo leerde ik op de valreep bijvoorbeeld dat ‘Lord’ moest worden gezongen als “Lôôrduh”.
We blijven Bouwe Dijkstra gedenken als een bijzonder persoon, wiens naam verbonden zal blijven aan de muzikale traditie van Roden en Nederland.