Gastblog Johan

Zoals in m’n vorige blog al opgemerkt was mijn 70e verjaardag er een vol verrassingen. Eén daarvan was een muzikale bijdrage van Johan, Geert-Jan en Erwin Wiersinga. Johan schreef er namens hun gezin een mooi verhaal bij, dat ik hieronder – met zijn toestemming – laat volgen. Een klik op zijn foto geeft toegang tot zijn bijdrage. Onder zijn verhaal kun je klikken op de foto’s voor de muzikale verrassingen van Geert-Jan en Erwin.

Normaliter is het bereiken van 70 jaar natuurlijk reden voor een groot feest. Het is immers wel een mijlpaal en dat vier je het liefst met mensen om je heen die je dierbaar zijn. Dit jaar is het echter anders. Geen vakantie, niet uit eten en ook geen verjaardag. Daar hopen wij toch iets aan te kunnen doen vandaag! Verjaardagen zijn gezond is uit wetenschappelijk onderzoek gebleken: hoe meer je er hebt hoe langer je leeft. En daarbij
is op te merken dat hoe oud je ook wordt, je jonger bent dan je ooit zult zijn. De mooie kanten aan ouder worden zijn met name dat je ook steeds meer herinneringen hebt. Jij hebt hier inmiddels al 70 jaar ervaring mee. Graag hadden wij jou in levende lijve willen feliciteren in plaats van via de digitale snelweg. Het had ons leuk geleken om jou, net als een aantal jaren geleden in de Catharinakerk, muzikaal in het zonnetje te zetten. De Covid-maatregelen gooien echter roet in het eten. Echter heeft ons dat er niet van doen weerhouden om iets muzikaals voor te bereiden en hier een korte herinnering bij te schrijven, die ook in jouw geheugen moet zijn gegrift. Ook op deze digitale manier, kun je in het muzikale zonnetje worden gezet.
Wanneer ik aan muziek binnen de familie van Beijeren denk, dan is de eerste associatie: Bach. Elke zondag werd in huize van Beijeren naar Bach geluisterd. Tegenwoordig kun je elke dag Bach luisteren, radio vier heeft er een dagelijks item van gemaakt: ‘geen dag zonder Bach’. Bij wijze van uitzondering werd er natuurlijk ook wel naar Händel geluisterd, maar dat was toch keuze B. Geheel anders was de muziekkeuze op vakantie. Wanneer wij eindeloos over de Duitse snelwegen kropen (80 met de caravan duurt erg lang van Nederland naar Zwitserland), luisterden wij naar Mozart Symphony No. 40 in G minor, K. 550. Elke keer wanneer ik door Duitsland rijd, moet ik hier aan denken en wanneer wij op vakantie gaan (en met een vergelijkbare snelheid over de weg kruipen), heb ik dezelfde muziek mee met een uitvoering van Ton Koopmans. Om toch een beetje vakantie gevoel te krijgen, heb ik daarom deze symfonie toegevoegd.

Om de herinnering aan de zondagen kracht bij te zetten, heb ik speciaal voor jou mijn zaterdagmiddag opgeofferd om Bach op de piano in te spelen. Krista heeft het hele tafereel mogen filmen. Eindconclusie was echter: het spelen van Bach moet je overlaten aan de specialisten. Dus we zijn overgestapt op keuze B. Händel heeft het dus in dit geval van Bach gewonnen, maar ook dat bleek een flinke kluif. Toen Krista na een uur zei: ‘ik heb ook andere zaken te doen’, schoot mij te binnen dat jij vroeger ongeveer 3 a 4 uren per dag piano studerende kinderen moest aanhoren. Dat is voor geen mens vol te houden, dus je moet vast gedeeltelijk doof zijn geweest om deze herrie te trotseren. Desalniettemin heb ik samen met Krista mijn best gedaan om jouw verjaardag, geheel in candlelight sferen, muzikaal op te luisteren en het resultaat heb ik toegevoegd bij deze mail. Op deze wijze hopen wij toch een beetje aanwezig te kunnen zijn op jouw verjaardag. Wij wensen je samen met mama een hele fijne dag toe en op naar de volgende mijlpaal 75!